8. WIERSZE I OPOWIADANIA ANNY BLACHY

Anna Blacha

Urodziła się pod Grodziskiem Wlkp.

Na emeryturze oddała się swoim pasjom - pisaniu wspomnień , opowiadań i wierszy.

Lubi też malować kwiaty - są pięknem natury.

Słowa miłości 

Czytając te słowa

Stałam się

Kwiatem piwonii

Zjawą motyla

Piękną i silną

Jestem zdobyczą

Poezji o miłości

Co w serce

Zapada i

Żar rozpala.

Czytam

Pełna zachwytu

Ale....ale...

Każda strona

To inna postać

Co wzbudza

Myśli

Drżące niepokojem dłonie

Noc marzeń i pożądania

Będę

Zawsze czytać

Poezję

Choć nie dla mnie

Napisana.

A.B. ZG 9 I 2019

Tak cicho

Tak tu cicho, i już

Wtulona w ciepły sen

Do okna podchodzi

Gałąź i wiatru wiew.

Białe płótno pamięta

Ciche słowa

Światło gwiazd.

Mój cieniu,

Powoli zmieniasz mrok

W perłowy blask

Ciepłe ręce

Unoszą mnie

Pełna ciebie czuję zapach

Kwiatów magnolii, bzów

Do ciebie należy

Tajemna noc, bo

Cisza stała się muzyką

Tańczą cienie drzew

Przychodzisz ze snów

By dawne chwile

Nie zapomnieć

Nigdy już.

TO... CO...

To wiersze pani

Co dziewczyną

Przez chwilę była

Tak jak ten obłok

Po niebie płynący

W tańcu szalonym

Słońcu poświęcony

Jak ten wiatr

Co włosy splątał

I dłonie, które kosmyki

Z czoła odsunęły...

A potem

Na drodze kamień

Co to życie zburzył

Ale pamięć pozostała

Teraz wszystkie

Kartki wspomnień

Do lamusa odesłała.               

AB 29XII2018. ZG

Wektory

Choć sama

Trójkąt tworzyło życie

Zawsze byłam JA

A pod stopami ziemi krąg

Zawsze było TY

I pod stopami ziemi krąg

Czyli ON

Jak samotny kwiat

W okno spoglądam

Czy można tak

Marnować dni...

Wektorem

Jest ścieżka życia.

JA , TY i siła trzecia

Drążą różne sprawy

Nie wpadam w sieci

Choć nie decyduję

Sama

Wypadkowa

JA, TY, ON

Oplatają mnie

Po horyzont..                                      

A.B. 10 I 2019 Z.G.

Kochaj Życie

Kochaj życie

Wspomnienia dni

Które się śni

Poranny świt

Zwiał nocne ćmy

I lśniące perłą

Księżyca mgły.

Kochaj mnie życie

Bo nie wie nikt

Ile jeszcze jest

Szczęśliwych dni

Deszczu kropli

Co płyną po twarzy

Jak wielkie łzy.

Kochaj mnie życie

Gdy rozpala krew

Jak wiosna bzy

Ile jest w lesie

Omszałych pni

I ptasich gniazd

Tyle nowych dni

Dostaniesz Ty.                              

Ania dla Ady W. Z.G. 11 II 2016

Słowa i czyny

Czerwień maków na Monte Cassino

Strzeże pamięć tamtych dni

By nie zasnuła pajęczyna

Patyną kurzu i snów.

Jeszcze nie zginęła

Pieśń co stawia do walki

O ziemię,

Którą mamy u stóp.

W pamięci pozostanie

Zagrożenie i nad Wisłą ”Cud”.

Maharadża Jam Saheb

Ratował polskie dzieci

Z Syberii pozbierane.

Ze stepów Kazachstanu

Gdzie tylko pacierz - chronił

Od zapomnienia

O swoim kraju.

Morza

Zaślubin z Bałtykiem

Nie odbierze nam nikt.

Cenimy wspólną własność

To nasza ojczyzna -

Polska !

Zapisana testamentem

I królewską pieczęcią

Zapieczętowana!

Serce i patriotyzm

Wspólne mają zadanie

Gdy słowa hymnu

Postawią nas na baczność

Zawsze do apelu staniem!                            Anna Blacha Zielona Góra 18 III 2018 

Przemijanie

Nie wyrzucam

Pożółkłych kartek

Słowa zapisałam -

Wiele lat temu

Daty zapomniałam.

Został kurzu ślad

Kropli deszczu,

Zapach traw.

Ten strzęp starej kartki

Nie wróci kwiatów

Przekwitłych już

Miłości słów nie

Przywrócą dawne sny.

Czas przemijania dał,

Życia ścieżkę,

Wartość jej znam

Gdy spojrzę wstecz...

Na nowej stronie

Zapiszę dni

A kartki przeczytam,

Gdy kiedyś

Pożółkną znów.               

PAJĄCZEK

W pałacu zamieszkał pajączek mały

Wiatry go tu przywiały.

Za szafą w kąciku

Sieć rozstawił pajączek pracowity

Muszki łowił na obiad znakomity.

Cichutko siedział,

Nikt o nim nie wiedział.

W pałacu dziwne rzeczy się działy,

Bo w nocy spać mu nie dawały.

Żeby wiedzieć skąd te hałasy

Włączył światła małe.

Gdy zobaczył co pan wyprawia

Pajączek

Rzekł do siebie – to nie moja sprawa.

Lecz ciekawość

W podziw nie mały go wprawiła,

Oczy mu zabłysły, nadyma się cały,

Ogromny zza szafy wystaje.

A pan pełen ochoty,

Dziewczynę zachęca na psoty.

Wtem jej krzyk

Zapał zmroził

Bo na ścinie ogromny pająk siedzi...

I w popłochu dziewczyna uciekła.

Gdy wreszcie małego pajączka,

Co za szafą grzecznie siedział

Pan zobaczył –

Zapowiedział,

Że wnet go wymiecie....

Zasmucił się pajączek, nosa nie wyściubił,

Jeszcze usłyszał,

Że pan polubił

Zabawę w tandemie doskonałą.

Więc zamruczał cichutko,

Niech mnie wielką szczotą wymiecie,

Ale zdążę zobaczyć nowinkę w duecie...       ANNA BLACHA

**********************************************************************